Wie kent het niet? Je staat op het punt om naar je werk te vertrekken maar waar liggen die sleutels ook alweer?

Na een drukke dag kom je thuis en ontdek je dat er in de loop van de dag een bom ontploft is - of was dat vorige week al?  Heel begrijpelijk dat je dan liever gewoon terug de deur achter je wil dichttrekken!

Speelgoed… het lijkt je hele huis in te palmen en voor je het weet, heb je nergens nog een plekje voor jezelf. Nergens nog rust voor jezelf.

Of is je gezinssituatie veranderd en vind je niet direct een structuur die voor iedereen werkt?

Ben je onlangs een dierbare verloren en moet je stilaan gaan beslissen wat er met zijn of haar spullen dient te gebeuren?

Je snakt naar overzicht en rust maar vindt het zelf zo moeilijk om eraan te beginnen?